Evet, ne yazık ki kaderimize terk edilmiş bir milletiz artık.
Şu coğrafya öyle şeylere şahit oldu ki…
Anlatsak destan olur, ne ömrümüz ne de aklımız alır.
Zor bir ülkeyiz, dişli bir devletiz.
Ha bana hemen kızmayın! Ne dişlisi yahu kendimizi teslim ettik adeta her şeye demeyin.
Devletle millet arasında bir köprü vardır, bu köprünün 4 ayağı da tabiri caizse delilerdir. Çok uğraştılar, mayınlar döşediler, havadan vurdular fakat o köprüyü yıkamadılar yıkmayacaklar…
Eğer ki yıksalardı Suriye’den bir farkımız kalmazdı…
*
İnat etmemiz gerek bir o kadar da azimle.
Neye mi?
Düşmana boyun eğmemeye, ne pahasına olursa olsun ihanetin kıyısından dahi geçmemeye…
Bir devletin delileri işte o zaman belli olur.
Bolluk ve refah içindeyken herkes asar keser, vatanım için ölürüm der fakat iş başa düşünce kim elini taşın altına koyar buna bakmak gerek…
*
Fedakarlıklarla dolu bir yaşamı tercih edenler ucunda mükafatları dahi düşünmeden cefayı seve seve çekerler hem de son nefeslerine dek…
Peki ya bizler? İçimizde yaşadığımız umursamazlıklarla nereye dek gideceğiz?
Hala görmüyor muyuz kaderimize terk edilişimizi?
Duvara toslamamız mı gerekiyor?
Ya da toprağımıza göz diken akbabaların çoğalması mı?
*
Bazı şeyleri anlatmaktan sahi yoruldum artık.
Etrafımda o kadar çok insan var ki; ruhu kör sağır dilsiz…
Anlattıklarımı anlayamamalarından yoruldum…
Fakat bu beni yazmaktan asla pes ettirmeyecek zira Türk’ün huyudur pes etmemek…
*
Gündeme gelince; pek değinesim gelmedi açıkçası.
Konu seçemez oldum belki de son zamanlarda.
Fakat yerel seçimlere an be an yaklaşırken Fransa, Almanya ve Belçika’ da “Sarı Yelekliler” olayları aldı başını gitti adeta, tek korkum bize de sıçraması…
Umarım Türkiye önümüzdeki günlerde yeni bir Gezi Parkı kepazeliğine maruz kalmaz.
Şimdi hiç sırası değil böyle şeylerin.
Güvenlik zafiyetlerini aç kurt gibi bekleyen köstebekler de yeryüzüne çıkınca kimi zaman ülkem adına korkmuyor değilim.
*
Sevgili milletim; algı operasyonlarına dikkat edin, her vatansever iyiniyetli değildir dikkat edin, ikiyüzlülerin altındaki maskeyi çıkarmaya çalışın.
Üniversitede evlatları olan ebeveynlere çok iş düşüyor ne yazık ki, çocuklarınızı çakalların içinde kaybolup gitmelerine müsaade etmeyin.
Bizi öyle bir hale getirdiler ki en yakınımızdakilere dahi güvenemez olduk.
Aslında tam istedikleri şey de buydu.
Güveni yok etmek, şüphe ile yatan şüphe ile uyanan bir millet yaratmak.
Hal böyle olunca kendinden başka kimseyi düşünmeyen bir millet doğuyor yeniden…
Değil vatanını devletini düşünmek, etrafındakileri bile düşünmüyorlar sadece kendi cepleri ve menfaatleri.
*
Kaderine terk edildin Türkiye her şey senin elinde