Geçtiğimiz hafta Kırgızistan’da düzenlenen Türk Keneşi Turan ülkümüzü, Türk Birliği hayalimizi yeniden canlandırdı.
ABD tarafından başlatılan ticaret savaşları ve döviz gündemimizi meşgul ederken Türk Keneşi hem ülkemize hem de coğrafyamıza dair yeni umutları yeşertecek bir olguydu belki de.
Şunu hayal ettim…
Türk Dili Konuşan Ülkeler İş Birliği Konseyi zamanla dönüşmeye başlıyor. Özbekistan ve Türkmenistan üye oluyor. KKTC de diğer Türk Devletleri tarafından tanınıyor ve konseyin yedinci üyesi. Üye ülkeler Türk Keneşinin ismini Türk Birliği olarak değiştiriyorlar.
Ortak ekonomik politikalar, ortak dış politika, ortak bir lehçe, ortak para birimi, birliğe ait bir ordu, vb. Üye tüm ülkelerin ellerindeki imkanlarla birbirini kalkındırmaya, çağdaşlaşma ve teknolojik atılımlar oluşturmaya başladıkları bir dönem.
Türk Birliği işlevsel ve uluslararası arenada etkin hale geliyor. Bir bakıyorsun Macaristan üye olarak birliğe katılıyor ve Avrupa'dayız. Rusya, Çin ve İran’da barındırdıkları Türk nüfustan dolayı birliğe gözlemci üye olarak kabul ediliyor.
Dünyada sayılı uluslararası kuruluştan biri oluyoruz. AB gibi, Şangay Birliği gibi, NATO gibi, Arap Birliği gibi.
İşte böyle bir hayal…
Ve bu hayal gerçekleşmek üzere. Çünkü Türk devletleri arasındaki ilişkiler gittikçe artıyor ve özelliklede ortak kültürel faaliyetler bu işin altyapısını gittikçe kuvvetlendiriyor.
Günümüzde açlığa, savaşlara, yoksulluğa ve sayamayacağımız yüzlerce zulme çare bulamayan mevcut küresel düzeni değiştirmeye Türk Birliği farklı bir bakış getirebilecek bir organizasyon olabilir. Çünkü her ne kadar aradan yüzyıllar geçse de bozkırın göçebe ruhlu çocukları ataları gibi barışı ve huzuru yeniden yeryüzüne yayacak kabiliyetteler.