İşte kavuklu lavuğun ağzından ihanet ancak bu kadar açıklanırdı: Kurtuluş Savaşı'na ilişkin konuşan Mısıroğlu, "Beni tefe koyarlar ama keşke Yunan galip gelseydi. Ne hilafet yıkılırdı. Ne şeriat yıkılırdı. Ne medreseler lağvedilirdi. Ne hocalar asılırdı. Hiç biri olmazdı" ifadelerini kullanıyor.
Böyle bir şeyi bir Türk, Türkçü, Türkiye Sevdalısı söyleyebilir mi? Ancak Cumhuriyet karşıtı, cehaletin karanlığında mantar gibi üremeyi savunan cahil, cehaletin esareti altındaki, fesinin altında kafasını ipotek ettirmiş biri bu açıklamayı yapar.
Yunan galip gelseydi ne demek? Düpedüz ihanetin adı… Türk, Türklük, Cumhuriyet karşıtı, padişahçı, bugün dahi hilafetçi bir kafa… Mısırlı mısın, nesin, bu ülkede durup dururken medreseleri kimse lağvetmedi, İskilipli Atıf hoca gibiler de suçsuz yere asılmadı.
İşte günlerdir anlatmaya çalıştığım bu. Bu düşünceye sahip olanların kafa yapısı değişmezse yarın Fethullah değil başka biri çıkar, 'ben mehdiyim' der, müritleri onu bir balon gibi uçurur, birtakım mucizeler keramet diye sahip olduğu anlatılır ve bir de bakmışsınız yeni bir hocamız olmuş, nur topu gibi bir cemaat sahibi olmuşuz. Onun için öncelikle bu kafa yapısının değişmesi lazım.
En acısı da bu tür adamların söylemleri ve yalanlarıyla insanları Lozan'ın hezimet olup olmadığını sorgulamasıdır. Bir milletin vermiş olduğu Kurtuluş Savaşını keşke Yunanlılar kazansaydı diyebilecek kadar aşağılık bir seviyesizliğe düşen bir adamdan doğru bir söz beklenir mi? Lozan'ı eleştirenlerin bu gerçeklere dikkat etmesi gerekiyor.
Olayı oradaymış gibi yaşarcasına anlatırlar: "Güneşli bir 30 Eylül sabahıydı. Kral Aleksander, Fritz adlı kurt köpeğiyle Tatoi Sarayı`nın bahçesinde mutad yürüyüşlerinden birine çıkmıştı. Köpeğin birden bir çalılığın içine atladığı görüldü. Havlama, hırlama ve dalaşma sesleri birbirini kovalıyordu. Kral koştu; gördüğü manzara karşısında şaşkındı. Köpeği, evcil bir maymunu ağzına almış, şiddetle sarsıyordu. Maymunu köpeğin ağzından almaya çalıştığı sırada Kral darbeyi bir başka maymundan yiyecekti."
Bu zihniyet gibi düşünenler o zamanlar bu amansız savaşı Mustafa Kemal ve arkadaşlarının oluşturduğu Kuvayi Milliye ruhuna değil de, maymun hikayesi uydurarak, ona methiye yazmaktaydılar. Zamanın Said-i Nursi'si maymuna methiye yazmıştı:
"Ey maymun-i meymün! Kafirleri mahzun, Yunan'ı da mecnn eyledin.
Öyle bir tokat vurdun ki, siyaset çarkını bozdun.
Lloyd George'u kudurttun, Venizelos'u geberttin.
Mizan-ı siyasette pek ağır oturdun
Ki, küfrün ordularını, zulmün leşkerlerini bir hamlede havaya fırlattın.
Başlarındaki maskelerini düşürüp maskara ederek bütün dünyaya güldürdün.
Cennetle mübeşşer olan hayvanların irsine (safına) gittin.
Cennette saidsin; çünkü gazi, hem şehidsin."
Hayvanlar cenneti var mı bilmem? Ama benim bildiğimi siz de biliyorsunuz eşek cenneti söylenir durur. Hatta maymunlar cehenneminden dem vurulur. Herhalde bundan sonra da, 'Maymunlar Cenneti' filmi En yüksek mertebe olan, Şehitliği ve gaziliği maymunluğa kadar düşürenler ve bunun için hadis uyduranlar, şunu unutmayın ki, hesap günü, din günü ne halde olacaksınız? Bir gerçek daha vardır ki, yalancılar, ahiret gününe inanmayanlardır.
Bu kafa yapısı hala aramızda bulunup, böyle saçma sapan konular kitaplara konu oluyorsa, vay bize, vaylar bize… Gençliğimizi bu zihniyetin eline teslim edenler yatacak yeriniz yok bilmiş olun. Şeyh dedikleri, asrın müceddidi dedikleri maymuna methiye yazan adamın, yancısı, talebesinden de; ancak Türk Devletinin karşıtı, Cumhuriyet ve Atatürk düşmanı darbeci imam olur!
Bu tür insanların düşmanlığı öncelikli olarak Türk, Türklük, Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu ve büyük Türk Milliyetçisi Atatürk'tür. Bu iflah olmaz Türklü düşmanları, er ya da geç tarihteki, 'tarihi çöplüğe' gömüleceklerdir.
Sağlıcakla kalın!