Banane; beni ilgilendirmez, umurumda değil gibi farklı ifadelerle de tanımlanabilen bir kavram ve yaşadığımız yüzyılda sosyolojik bir cinnete dönüşmüş kitlesel bir hastalık...
Banane yaşam biçimine koyduğumuz ad; bananeizm...
Ve bananeizmi dünya görüşü olarak kabullenenlere de bananeist diyoruz...
Ve başlarsak;
Değil midir kadroya geçen bir işçinin, taşeron işçilerin durumu sorulduğunda hal diliyle haykırdığı; banane...
İnsanca geçinebilecek bir iş sahibi olanın, işsizlik sorunu için söylediği; " bu ülkede işsizlik sorunu değil iş beğenmeme sorunu var" trajik cümlesinin de bir tür banane olmadığını kim söyleyebilir...
Peki; balayını Paris'te yapan bir çiftin ekmeğin fiyatından bihaber oluşunun altındaki umarsızlığın izahını da bana neyle yapsak ayıp olur mu dersiniz...
Işıklarda yardım dilenen birine, aracının camını indirip " Allah versin " diyene de "keşke delikanlı gibi banane deseydin" deseydik ayıp olur muydu...
Alt kattaki komşunun, üst kattan gelen çığlıkları duymamazlıktan gelişine ne desek acaba...
Vay arkadaş;
İnsanlık rafa kalkıyor, banane...
Çıkarperest bir sadaka toplumu zuhur ediyor, banane...
Üretmek enayilik ve tüketmek maharet olarak görülüyor, banane...
Liyakatin yerine tam gaz adamcılık konuluyor, banane...
Kıblesi Kâbe olanların birçoğu paraya secde ediyor, banane...
İslam'ın aslının yerine ılımlı-radikal tanımlamalarıyla yeni(!) ucubeler peydahlanıyor, banane...
Fakirin açlığı zengine göbek oluyor, banane...
Nesil üstüne nesil harcanıyor, banane...
Ahlaksızlık ekranlardan taşıyor, banane...
Millet'in istikbaliyle oynanıyor, banane...
Diyoruz ki; yazık değil mi bu Millet'e...
Cevap! Sana ne!
Aklına bile getirmeyenlerin eğer bir aklı varsa unutmasın; bananeistler de mahşerde hesaba çekilecek ve yığınların banane dediği bir toplumda, acıdır ki konuştuğumuzda da tek duyduğumuz şey; SANA NE olmaya devam edecek...
Ziyanı yok!
Konuşacağız...
Gürkan KARAÇAM