İSLAM COĞRAFYASINDA ÇOCUK OLMAK

İslam coğrafyasında çocuklar sırf Müslüman olduğu için ölüyor. Toprak, parçalanan çocuk bedenlerinden dökülen kanla sulanıyor. Sofralarda yemek değil bomba yeniliyor. Anneler her an evlatlarının ölüm haberini bekliyor. 

İslam coğrafyasında yağmur değil bomba yağıyor. Karşıdan karşıya geçerlerken başlarını eğiyorlar ki bomba düştüğünde korunabilsinler. Baba evden her çıktığında ailesiyle helalleşiyor. Eve döndüğünde onları sağlam bulursa şükrediyor. Sekiz yaşındaki erkek çocuğu kardeşlerine babalık, on yaşındaki kız çocukları hanesine annelik yapıyor. Sokağa çıkarlarsa kurşun ile, evde kalırlarsa bomba ile ölüyorlar. Karınlarının açlığının bir önemi yok, zira yemek yok. Ağlasalar fayda etmiyor, çünkü duyan yok. 

İslam coğrafyasında çocuklar sanki ölmek için doğuyorlar. Cesetleri bir salonda toplanıyor. Şanslı olan anne ve babalar evlatlarını solmuş yüzlerinden, bazıları ise parçalanmış bedenlerinden tanımaya çalışıyor. Kız çocuğu, çocuk odasının bir köşesine atılmış oyuncak bebek gibi, dağılmış saçları, solgun ve yuvarlak yüzüyle babasının buz gibi cesedine sarılmasını bekliyor. Baba geliyor, evladına bakıyor, diz çöküyor, toprak babanın ağırlığıyla sallanıyor, toprak bile bu acıya dayanamıyor. Baba evladına bakıyor; bir kaç saat önce öpüp okşadığı kanlı canlı evladının şimdi beyaz ve buz gibi olmuş yanaklarına dokunuyor. Babanın boynu bükülüyor, evladına sarılıyor. Kız çocuğunun narin bedeni babasının kucağından sarkıyor. Herkes kendi acısını yaşıyor. İnsanlar havaalanında çanta seçer gibi evlatlarının cesetlerini seçiyor. ALLAH U EKBER diyorlar; ALLAH BÜYÜKTÜR. Ve gerçekten Allah büyük, yoksa bu acıya nasıl dayanılır? 

İslam coğrafyasında çocuklar ölüyor, kalanlar yaşam ile ölüm arasında gidip geliyor. Ne yaşamaya takatleri, ne ölmeye güçleri var. Gülmeyi unutan çocuklar tebessüm etmek için bir sebep arıyor. Anne yok, baba yok, aş yok, ev yok!.. 

İslam coğrafyasında çocuklar can çekişiyor. Filistin'de İsrail askerinin çizmesiyle eziliyor, Myanmar'da Budistler tarafından canlı canlı kolları ve bacakları kesiliyor. Çeçenistan'da tecavüze uğruyor, Bosna'da yetim bırakılıyor. Doğu Türkistan'da sokaklarda kahkahalar eşliğinde linç ediliyor, Irak'ta mezhep kavgasına kurban ediliyor. Kırım'da sürgün ediliyor, Suriye'de bedenleri paramparça ediliyor. 

İslam coğrafyasında birilerinin çocukları lüks içinde yaşarken birilerinin çocukları toprak oluyor. Müslüman olduğunu iddia eden bir birileri üç maymunu oynarken, birileri cennetle müjdelenen evlatlarının minik bedenlerini cenaze namazını dahi kılamadan toprağa veriyor. 

Ve İslam coğrafyasında yetişkinler susuyor, çocuklar ağlıyor!..