Yusufiyeli Cengiz Akyıldız'ın ardından tam 2 yıl geçti...

Bundan tam iki yıl önce… 26 Ocak 2014… Esenyurt, MHP Seçim Ofisi’nin açılışı yapılıyor…

PKK yanlısı kalabalık bir grup ellerinde silahlar taş ve sopalarla binanın önüne gelip olay çıkarıyor. Önce kavgaya sonra çatışmaya geliyorlar!

Silahlar ardı ardına patlıyor… 

Onlarca kişinin içinde O’nu bulmuştu kahpe kurşun… Yusufiyeli Cengiz’i… Kurşun tam da kalbine isabet etmişti… Güzel yüreği, daha fazla dayanamamış, hastane yolunda bir daha atmamak üzere durmuştu… Milliyetçi camianın Yusufiyeli Cengiz’i İstanbul’un göbeğinde şehit edilmişti… Hem de yüzlerce kişinin içinde, bölücü örgüt yandaşlarının ellerinde uzun namlulu silahlarla…

Sonrası malum “Şaşalı cenaze törenleri… İntikam için atılan sloganlar ve itidal çağrıları…”

Hakkında ne bir canlı yayın ne de bir siyasi iktidardan bir açıklama… 

Çünkü O görmezden gelinen, öz yurdunda parya olandı…

*   *   *

Cengiz Ağabey'i 2006 yılından beri tanırdım. Kendisi nerede bir milli mesele olsa, uzak yakın demeden koşar, haberini yapardı. Davası vardı, inancı vardı... Yusufeli’ydi O... 

Günümüzün çakma mafya babalarının “fenomen” sosyal medya hesapları gibi yüz binlerce kişi tarafından takip edilmezdi belki… Ancak karakteriyle, adamlığıyla hepsini cebinden çıkarırdı.

Kendilerine kahraman arayan Kurtlar Vadisi gençlerinin alışkın olmadığı bir dava adamıydı!

Çünkü karıncayı bile incitmeyecek naiflikteydi… Alçakgönüllüydü…

Yaş olarak kendinden oldukça küçük ocak yöneticilerine "başkanım, bir emriniz olursa her zaman buradayım" diyecek kadar teşkilatçı, yıllarca çile çekmiş bir dava adamı olmasına rağmen hiçbir zaman kendisini övmeyecek, anlatmayacak kadar da alçakgönüllüydü.