Bir Ramazan ayını bitirip, bayramın da sonuna geldik.

Türk-İslam âlemi için çok önemli olan bu ayda yaşananlara baktığımızda hep kan ve gözyaşının hâkim olduğuna hep birlikte şahit olduk.

Yaradılış gayemizin bu olmadığı açıkken Ramazan ayından hiç feyiz, bereket ve rahmet almadığımızın apaçık göstergesi.

Terörün yağmur gibi yağdığı bu günlerde;

Yolsuzlukların çığ gibi büyüdüğü,

Karanlıkların hüküm sürdüğü ve Türk toplumu olarak çok canımızın yandığı bir Ramazan ayını geride bıraktık.

Hoşgörü sözcüklerde bir kelime olarak kaldığı günleri yaşamaktayız.

Bir birimizi kırmadan üzmeden yok etmeden ve karşılıklı haklarımıza saygı duyarak

Yaşamak varken…

Birbirimize tahammül edemez hale geldik.

Birbirimizin maddi ve manevi anlamda boğazını sıkar duruma düştük.

Nezaket ve saygı tamamen bizden uzaklaştı..

Abartının öfkenin dozunun arttığı bir süreci yaşıyoruz..

Vatan millet sevgisinin yerine ne olduğu belli olmayan bir sevgi aldı..

Aramızdaki samimiyet, anlayış, hoşgörü ve tevazu yok oluverdi.

Üretmek yerine,

Tüketme kültürü yerleştirildi.

Tasarruf yerine,

Borçlanma beyinlere kazındı.

Ancak bu şekilde yaşayamadığımız bir gerçek

Unutmayınız en şerefli varlık insandır.

Bunun kıymetini bilip buna göre yaşamak mecburiyetindeyiz….

Osman BÜYÜKKAYA