AKP, biliyorsunuz “torbalar”ı çok seviyor.

Netameli konularda çıkaracakları kanun veya kararnameleri doldurdukları “torbalar”dan çıkarıp dikkati dağıtmakta hünerliler!

Böyle çıkardıkları ve kıyamet koparan 696 sayılı torba KHK’de de köşeye sıkışmış bir madde var.

4634 sayılı Şeker Kanunu!

Bundan sonra “pancar kotası” ve “nişasta bazlı tatlandırıcılar”la ilgili kararı artık Tarım Bakanı verecek!

Yani “Şeker Kurumu” sizlere ömür!

*

2001’de nişasta bazlı tatlandırıcı kotası yüzde 10 idi.

Gerisi pancar şekeri…

Pancar dediğiniz, Türk çiftçisinin önemli bir gelir kaynağı...

Yaprak, küspe ve melası da hayvancılığın gelişmesine katkı koyuyordu.

Elde edilen alkol ve ispirto ise başka bir kaynak…

*

Türkiye’de 7 pancar şekeri üreticisi, 5 nişasta bazlı şeker üreticisi var…

Pancar şekeri üreten Türkşeker’e ait, Burdur, Uşak, Alpullu, Ankara, Erzurum, Ağrı, Bor, Çarşamba, Ilgın, Çorum, Susurluk, Elazığ, Erciş, Ereğli, Muş, Erzincan,  Eskişehir, Kars,  gibi 25 fabrika, özel ve Pankobirlik’e ait Konya, Kayseri, Kars, Kırşehir, Kastamonu, Turhal, Malatya, Adapazarı ve Yozgat şeker fabrikaları bulunuyor.

Nişasta bazlı şeker üreten Tat AŞ, Cargill AŞ, Amylum AŞ, Sunar AŞ, PNS AŞ’nin fabrikaları var.

Üretimin ihtiyaç fazlasına çıkması üzerine 1998’de kotaya gidildi.

2001’de kanun çıkarılarak hem pancar şekerine hem de nişasta bazlı şekere kota getirildi.

*

Gelişmiş ülkelerde insanın günlük enerji ihtiyacının yüzde 10’nunu şeker karşılar.

Türkiye ise pancar şekerinden…

Pancar dediğiniz katma değerdir, istihdamdır, sağlıklı üretimdir…

2016’da Türkşeker’de 8 bin kişi çalışıyordu.

1 milyon 225 ton şeker üretip sattı.

502 bin ton melas, 3 milyon 77 bin küspe üretti.

*

Nişasta bazlı şeker üretimi kotası AB ülkelerinde yüzde 2 iken…

Türkiye’de yüzde 10’la başladı, AKP Hükümetleri her sene artırdığı için pancar üretimi ve pancar şekerinin pazar payını azaldı.

1996’da 4 milyon 200 bin dekarda pancar ekilirken, 2014’te 2 milyon 875 bin dekar alana düştü.

4634 sayılı kanun devletin fiyat üzerinde belirleyiciliğini ortadan kaldırdı.

Aksi gibi pancar fiyatını belirleyen devlet oldu ama nişasta bazlı üreticinin hammadde fiyatları serbest kaldı!

“Özelleştirme”, şeker fabrikalarına yönelince Kütahya, Adapazarı şeker fabrikaları elden çıktı.  Kamuya ait 25 fabrika hala özelleştirme programında…

*

NŞB, Türkiye için risktr.

Çünkü hammaddesi olan “mısır ithal” edilmektedir!

Mısır, Türkiye’de üretilse bile katma değeri ve istihdamı pancar gibi değildir.

Mesele başından beri Türkiye aleyhindedir!

Mesele Coni’nin mısırının satılması, sermayenin daha fazla kar etmesidir…

*

Pancar, yerli ve millidir…

Pancar, ekiminden şeker oluncaya kadar istihdamdır, ümittir, gelecektir…

Çapası vardır, sökümü vardır, tarım işçileri yevmiyesini kazanır.

Nakliyesi vardır, kamyoncu esnafı ekmek yer…

Fabrikasında her sene kampanyayı bekleyen işçiler alınteriyle kazanır.

Yaprağı ve küspesi Anadolunun hayvancılığına et olur, süt olur…

Arada bir çuval şeker verip ağzını tatlandırırlar çiftçinin…

Sonra çuval çuval fabrikalara, toptancılara, bakkallara, evlere kadar gider.

Üzerinden kazananın çok olduğu bir “bereket”tir pancar…

Elimizden almalarına izin vermeyelim…

Umarız, AKP Hükümeti NBŞ’nin kota oranını Tarım Bakanlığı eliyle yükseltmeye devam etmez…

Et ithal eden Türkiye’nin hayvancılığını kalkındırmak istiyorlarsa mısır ithal etmeyi bırakıp pancar üretimini teşvik etmeliler…

“Yerli ve milli” olmak isteyenler buyursun!