Bilinen tarihiyle, 19 Mayıs 1881 Selanik doğumlu sarışın ve mavi gözlü bir yiğitti. Aslında o ufukları yaran sonsuzluğa uzanan mavi gözlerinden belliydi bugünümüze ışık tutacağı.

Ailesi sevgi ve şefkatliydi, beş kardeşlerdi fakat Mustafa Kemal Atatürk ile birlikte sadece Makbule yaşama tutunabilmişti.

Güzel bir çocukluk geçiriyordu okul çağı gelip çatmıştı her ailede olur ya işte hangi okula gideceği tartışılıyordu.

Bir türlü karar verememişti Zübeyde Hanım ve Ali Rıza Efendi, önce mahalle mektebine başladı birkaç gün sonra Şemsi Efendi mektebine geçti. Hayatının en önemli vakitlerinde büyük bir acı ile imtihan oldu 1888 yılında babasını kaybetmişti, bir süre Rapla Çiftliği’nde dayısı Hüseyin’in yanında kalıp ona çiftlik işlerinde yardım etti.

Daha sonra ise Selanik’e dönüp okulunu bitirdi annesi Zübeyde Hanım, Selanik’te gümrük memuru olan Ragıp Bey ile evlendi.

Mustafa Kemal Atatürk, Selanik Mülkiye Rüştiyesi’ne kaydoldu ve 1893 yılında Selanik Askeri Rüştiyesi’ne girdi. İşte bu okulda matematik öğretmeni Yüzbaşı Üsküplü Mustafa Sabri Bey ona anlamı mükemmellik, olgunluk olan ’Kemal’ adını verdi.

Mustafa Kemal Kuleli Askeri İdadisi’ne girmeyi düşündüyse de ona ağabeylik yapan Selanik ‘li Subay Hasan Bey’in tavsiyesine uyarak Manastır Askeri İdadisi’ne kaydoldu. 1897 tarihinde başlayan Osmanlı-Yunan Savaşı’na gönüllü olarak katılmak istediyse de hem İdadi öğrencisi hem de 16 yaşında olduğundan dolayı cepheye gidemedi. Bu okulu ikincilikle bitirdi. 13 Mart 1899’da İstanbul’da Mekteb-i Harbiye-yi Şahane’ye girdi ve bu okulu 1902’de Mülazım bugünkü ismiyle Teğmen rütbesiyle 549 kişi arasından piyade sınıf sekizincisi olarak bitirdi.

Akabinde Erkan-ı Harbiye Mektebi’ne (Harp Akademisi) devam ederek 11 Ocak 1905’te Kurmay Yüzbaşı rütbesiyle mezun oldu. İleri görüşlü, akıllı ve özgürlükçü boyu 1.74, kilosu ise 75 civarı 42 numara ayakkabı giyiyor genel olarak siyah ruganı tercih ediyordu.

Atatürk’ün tüm gömlekleri beyazdı takım elbiselerinin modelini kendisi çiziyordu. Lacivert rengi sevmezdi bu nedenle gardolabında laciverte yer yoktu. Mustafa Kemal, kitap okumayı çok seven ve çok da kitap okuyan biriydi; yüzlerce kitabı vardı. Ancak en sevdiği kitap, Reşat Nuri Güntekin’in Çalıkuşu adlı romanıydı. Öyle ki, kitabı sürekli yanında taşırdı ve zaman zaman rastgele bir sayfa açıp okurdu. Atamız 44 sayfalık bir geometri kitabı yazdı. Bugün kullandığımız üçgen, dörtgen, çap, artı, eksi, bölü, oran gibi Türkçe kelimeleri Atatürk buldu. Atatürk’ün bu kitap dışında 13 kitabı daha var. Mustafa Kemal; Medeni Bilgiler, Karlsbad Hatıraları, Bölüğün Muharebe Eğitimi gibi hem askeri hem de toplumsal konularda kitaplar yazdı.

Sporu, doğayı ve hayvan severliği hatsafhadaydı, düzenli ata binerdi, yüzerdi ve bilardo oynardı. Atatürk'ün “Foks” adında bir köpeği vardı, Atamız Foks’u Yalova kaplıcalarına gittiği bir gün, seyyar bir fotoğrafçıdan 50 liraya satın almış. Foks öldükten sonra doldurulup mumyalanmış halen de "Atatürk ve Kurtuluş Savaşı Müzesi"nde sergileniyor.

Atatürk’ün en sevdiği yemek, etsiz kuru fasulye ile pilavdı. Kahveyi de çok seviyordu günde 10-15 fincan Türk kahvesi içiyordu.

Atatürk isminde bir çiçek vardı. Rivayete göre, Atamız çok seviyor diye bu ismi koymuşlar. Bir başka iddiaya göre ise Meksika kökenli çiçeği Türkiye’de yetiştiren bitkibilimciler çiçeğe Atatürk ismini verdi. Mustafa Kemal Atatürk, son söz olarak, “Aleykümselam” dedi. Anlatılanlara göre, Atatürk, doktoruna dikkatle baktı ve “Aleykümselam” dedi. Ardından girdiği komada 30 saat kaldı. 10 Kasım günü ise maalesef hayatını kaybetti.

Hani adını duyduğunuz zaman bile içinizi titreten o isim yarınlarımıza umut olan gök bakışlı adam. Her köşesi tarih kokan bu yurd’un ebedi Başkomutanı ve Ulu Hakan’ı onu bu kadar ile anlatmak ne mümkün satırlara sığar mı borçlu olduğumuz minnet, hangi kelam onun tarifini mümkün kılar.

Adı üzerinde ‘MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’!