Cumhuriyet tarihinin en büyük kayıplarını, en derin yalnızlığını yaşıyoruz. Kelimenin tam anlamıyla üçüncü sınıf bir Ortadoğu ülkesi durumuna düşürüldük.

Çok daha acı olanı, ülkeyi bu hale getirenlerin hâlâ çıkıp yaptıklarının doğru olduğunu savunmaları, itibardan, saygınlıktan ve ciddiyetten söz etmeleridir.

O kadar doğru işler yapmışlarmış ki, herkes bunları kıskanıyormuş, onun için de düşmanlık ediyorlarmış.

Hiçbir geçerliliği olmayan bu yaklaşım, dışarıda komedi olarak algılanıyor ve zaten yerlerde sürünen ciddiyet, hepten yok oluyor.

Akıl ve izan sahibi herkes çok iyi biliyor ki, eğer bir ülke hızla kalkınır, gelişir, ilerler, demokrasi ve hukuk standardını yükseltirse, buna bağlı olarak itibarı da, saygınlığı da, etkisi de artar. İşte size, Güney Kore örneği.

Bir ülke hukuktan, demokrasiden uzaklaşır, despotizme kayar, içine kapanır, dünya gerçeklerinden koparsa ciddiye alınmaz, itibar edilmez ve yalnızlaşır. Ne acıdır ki, AKP'nin durumu tam olarak budur.

Bırakın, başkalarını, müttefiklerimiz, stratejik ortaklarımız, üyesi olmaya çalıştığımız AB gibi kurumlar dahi AKP'ye mesafe koydular. İtirazlarını, değerlendirmelerini ciddiye dahi almıyorlar.

Cumhuriyet tarihinin en büyük kayıplarını, en derin yalnızlığını yaşıyoruz.