Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde şirin mi şirin, tatlı mı tatlı, saf mı saf yarım akıllı bir Kırmızı Başlıklı Demokrat Ülkücü varmış.

Günlerden bir gün bu Demokrat Ülkücünün çirkin, ağzı bozuk babaannesi evi arayıp canının pasta istediğini söyler. Demokrat Ülkücünün annesi hemen güzel bir pasta yapar ve Demokrat Ülkücü’ye babaannesine götürmesini ister.

Demokrat Ülkücü kırmızı başlıklı pelerinini omuzuna atar, pastayı sepete koyar, sepeti omzuna attığı gibi seke seke, şarkılar söyleye söyleye babaannesine gitmek için orman yoluna girer.

Sık çam ağaçlarının içinden neşe içinde koştururken birden kurt ile karşılaşır. Yaşlı kurt bu saf Demokrat Ülkücüyü görünce birden önüne atlar ve nereye gittiğini sorar.

‘Ormanın içinde yaşayan babaanneme gidiyorum’ der Demokrat Ülkücü. Bunu duyan yaşlı kurt ‘aman yolundan sapma yoksa kurtlar kapar’ der ve hızla babaannenin kulübesine doğru koşar.

Yaşlı kurt kulübeye girip babaanneyi yemeye çalışır. Ama kurnaz babaanne ne yapar ne eder bir ısırıkta yaşlı kurtu mideye indirir. Ah bu babaanne yok mu, bu yaşa kadar kim bilir kendini kurnaz sanan kaç kurtu mideye indirmiştir.

Az sonra kırmızı başlıklı Demokrat Ülkücü kapıyı yavaşça açar ve babaannesinin yatağının yanıbaşına oturur.

‘Babaannecim sana istediğin pastayı getirdim’ der ancak bir gariplik sezer.

‘Babaannecim senin ellerin neden bu kadar büyük?’ diye sorar Demokrat Ülkücü; ‘Seni daha iyi sevebilmek için yavrum’ der nursuz babaanne.

Bir kaç soru daha sorduktan sonra ‘Babaannecim senin ağzın neden bu kadar büyük’ derken babaanne doğrulur ‘senin gibi saf ülkücüleri bir şekilde yiyip bitirmek için’ der ve bir ülkücüyü daha yeryüzünden siler.

Tam o sırada kapıyı tekmeyle yere indiren bekçi içeri girer. Elinde tüfeği ile keskin bakışlarıyla içeriye göz gezdirip ‘nasıl bi tarikat la bu’ diye düşündükten sonra ‘yİYİn birbirinizi ete para vermeyin’ der ve gülmekten karnına ağrılar gire gire ormanı terkeder.