16’ncı kuruluş yılını kutlayan AKP’nin de AP, ANAP, DYP gibi bir süre sonra eriyeceği söylenmişti. Aksine değişmez siyasi partisi görünümüyle merkez sağa iyice yerleşti. Oysa kuruluş yıllarında dini ritüellerin “radikal sağ partisi” gibi görülüyordu. AKP 16 yılda kimine göre başarı, kimine göre “Makyavelist” diye nitelenen pek çok şeyler yaşadı ve yaşattı. Bu 16 yılda kapatılma riski, muhtıra ve darbe girişimi dâhil pek çok badireler atlattı. Ama hemen her badireden kesinlikle negatif yönde etkilenmedi. Aksine tüm negatif gelişmeleri lehine çevirdi. Bu sebeple AKP’ye “Teflon tava gibi mübarek, hiçbir şekilde yanmıyor!” yakışması yapıldı.

İyi yaptığı konulardan biri TL’den 6 sıfır atarak neredeyse ABD Doları ile aynı değere yerleştirmesiydi. Ama zaman içerisinde dolar karşısında gene eridi. Bu konuda “çağ atladığımız” olay ise 2008’de bir gecede fert başına gelirimizin 3 kat artmasıydı. 3.500 dolardan 10.500 dolara çıkmıştık. Ama 9 yıldır hala aynı yerde, hatta biraz daha gerideyiz.

AKP’nin kurucuları arasında mevcut Cumhurbaşkanı Erdoğan’a ilaveten Abdullah Gül, Bülent Arınç, Abdüllatif Şener, Mehmet Ali Babacan gibi ağır toplar vardı. Bugün bu ağır toplardan sadece Erdoğan ve Babacan’ın isimleri AKP’nin web sayfasında “Kurucular Listesi”nde var. Diğerleri neden yok! Babacan’ın varlığı da kâğıt üzerinde…

Milletimiz 15 yıllık AKP iktidarında iyi şeyler de yaşadı. Mesela başta hava yolu olmak üzere ulaşımda büyük bir aşama kaydedildi. Karayollarında ve kısmen de hızlı tren ulaşımında. Havaalanları ve köprüler, AKP iktidarının parıldayan yüzüydü. Ama bu maksatla ağaçlık alanların ve doğanın tahribi saklanamadı. Bir de “yandaş” firmaların devletçe kollanması var!

İthalat birkaç adım önde olmak üzere ihracatla birlikte dış ticaret atılım yaptı. Türkiye AVM ve yüksek bina inşasında çağ atladı. Ama İstanbul ve Ankara gibi kentlerin “Kentsel Dönüşüm” adı verilen acımasız projelerle silüetleri perişan edildi.

Hasta bakımları kolaylaştırıldı. Ama başta emekliler, muayene ve tıbbi tetkiklerin yüksek maliyeti sağlık kurumlarına gidemez hale geldiler. Hasta, yetim ve yaşlılara yapılan yardımlar arttırıldı ama kadınlara taciz ve kötü davranma, hatta katletmede rekorlar kırıldı.

Üniversite sayısında çağ atladık ama eğitim/öğretimde sınıfta kaldık. OECD ülkeleri içerisinde ana dil (Türkçe), Matematik ve Fen derslerinde nal topluyoruz. İlk ve orta dereceli okullarda okutulan ders kitapları uzun bir süre hükümet ortağı iken, 15 Temmuz 2016 tarihli darbe girişimi sonucu FETÖ’cü olanların inhisarındaydı. Bu süre içerisinde “Milli” kalkmış, “Eğitim Bakanlığı” haline gelmişti. Hemen her bakan değişikliği ile yazboz tahtasına çevrilen bu bakanlığın “Eğitim” kısmı da yerle bir oldu!

AKP döneminde BM Güvenlik Konseyi’nin 5 daimi üyesinin dünyadan daha büyük olmadığını öğrendik. Bunu her vesileyle “Eyyy Amerika, eyy Rusya, eyy BM…” şeklide bağırarak dünyaya duyuruyoruz. Ama arkamızı döndüğümüzde arkamızdan gelen ülke olmadığını görüyoruz. Bu cesur çıkışımıza karşılık yurtiçinde ve özellikle güney sınırlarımızda Türkiye’ye yönelik terör faaliyetlerinde artış olarak ödüyoruz!

Gülencilerle iktidar ortağı olup, “Ne istedilerse verildiği” halde, “Halkım beni affetsin, aldatıldık!” denilerek sıyrılmak mümkün oldu. FETÖ’cülerin göz göre göre TSK’yı tasfiyesine ses çıkarılmadı. Ardından YAŞ ve askeri okullarda “devrim” niteliğinde değişiklikler yapıldı. Ama bu kurumlar devrimle değil, evrimle düzeltilir…

İtiraz edenlere “Siz kardeş kavgasını körüklüyor, kandan nemalanıyorsunuz!” denilerek “Açılım” ve “Çözüm Süreci” yanlışını yaptılar. PKK terör örgütü tarafından da aldatıldılar. Gene “Aldatıldık!” diyerek işin içinden sıyrıldılar. Bugüne kadar verilen şehitlerde yanlışlarının payı çok. “Ayaklar altına aldık” dedikleri Türk milliyetçiliğine sarılınca gene yırttılar.

Son Söz: Kıbrıs, Ortadoğu, “ En önemli medeniyet projemiz” dedikleri AB, İslam dünyası politikalarında dibi gösterdiler ama gene yırttılar. “OHAL”i eleştirerek iktidar oldu, bugün bırakamıyor. Ama seçmene şirin görünüp teflon tavaya dönüşüyor. Daha neler var ama yer yok!